We stay home necessarily but we can grab this opportunity to enjoy the Moma Museum, in NY city, although it has closed temporarily because of the coronavirus crisis. My intention is to remind you, masterpieces, which we maybe already have seen but with a fresh perception and thought, something our global community needs right now.
Μένουμε κατ ‘οίκον αναγκαστικά, αλλά μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτήν την ευκαιρία για να απολαύσουμε κάποια έργα από το Μουσείο Moma, στην πόλη της Νέας Υόρκης, αν και έκλεισε προσωρινά λόγω της κρίσης του κορονοϊού. Η πρόθεσή μου είναι να σας υπενθυμίσω, αριστουργήματα, τα οποία ίσως έχουμε ήδη δει, αλλά με μια νέα αντίληψη και σκέψη, κάτι που η παγκόσμια κοινότητα μας, χρειάζεται τώρα.
The leading image Pray for America 1969 of the artist David Hammons, draped in the American flag, his hands joined in prayer, it was created just a year after the assassinations of Martin Luther King Jr. and Robert F. Kennedy and during a time of nationwide protests, race riots, and demonstrations against the Vietnam War. It speaks broadly to what Hammons described as his “moral obligation as a black artist to try to graphically document what I feel socially.” The diachronic value of this screenprint is obvious right now, under the emergency of lockdown and self-isolation.
Η κεντρική εικόνα Προσευχηθείτε για την Αμερική 1969 του καλλιτέχνη David Hammons. Η φιγούρα του ίδιου του καλλιτέχνη, ντυμένη με την αμερικανική σημαία, τα χέρια σε στάση προσευχής, εκτύπωση που δημιουργήθηκε μόλις ένα χρόνο μετά τις δολοφονίες του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ και Ρόμπερτ Φ. Κένεντι και κατά τη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας, με φυλετικές ταραχές και διαδηλώσεις εναντίον του πολέμου του Βιετνάμ. Μιλάει ευρέως σε ό, τι χαρακτήρισε ο Hammons ως “ηθική υποχρέωσή , ως μαύρος καλλιτέχνης να προσπαθήσω να εκφράσω με γραφιστικά δεδομένα τι αισθάνομαι για τη κοινωνία”. Η διαχρονική αξία αυτής της εκτύπωσης είναι προφανής αυτή τη στιγμή, κάτω από την έκτακτη ανάγκη αυτοαπομόνωσης.
This symbolic masterpiece of Benny Andrews, (oil on canvas with cut-and-pasted primed and raw canvas, T-shirt, garment fragments, and partially painted printed fabrics, two panels) which highlighted the plight of black artists, is a masterpiece of the emerging social justice activism in the art world.
Αυτή το συμβολικό έργο του Benny Andrews (λάδι σε καμβά με κομμένα υλικά, μπλουζάκι, και μερικώς ζωγραφισμένα τυπωμένα υφάσματα, δύο πάνελ) που υπογραμμίζει τις δυσκολίες επιβίωσης των μαύρων καλλιτεχνών είναι ένα αριστούργημα του αναδυόμενου ακτιβισμού κοινωνικής δικαιοσύνης στον κόσμο της τέχνης.
Some Living American Women Artists 1972
Mary Beth Edelson makes her statement with this poster mockup referencing Leonardo da Vinci’s painting The Last Supper. She collaged over the faces of Jesus and his disciples with some artists and idols like Alma Thomas, Yoko Ono, Faith Ringold, Agnes Martin, and Alice Neel. Edelson declared that “the double pleasure of presenting the names and faces of many women artists, who were seldom seen in 1972… while spoofing the male exclusivity of the patriarchy”. Georgia O’ Keefee in the role of Jesus, the other women located randomly, and none of them in the traitorous role of Judas.
Η Mary Beth Edelson κάνει την δήλωση της με αυτό το poster mockup που αναφέρει το πίνακα του Leonardo da Vinci Ο Μυστικός Δείπνος. Έκανε κολάζ πάνω στα πρόσωπα του Ιησού και των μαθητών του, με μερικούς καλλιτέχνες και είδωλα όπως ο Alma Thomas, ο Yoko Ono, η Faith Ringold, η Agnes Martin και η Alice Neel. Η Edelson δήλωσε ότι “ένιωσε διπλή ευχαρίστηση για την παρουσίαση των ονομάτων και πολλών γυναικών καλλιτεχνών, οι οποίες σπάνια θα προβάλλονταν το 1972 … ενώ ειρωνεύεται ταυτόχρονα την αποκλειστικότητα της πατριαρχίας». Η Georgia O’ Keefee στο ρόλο του Ιησού, οι άλλες γυναίκες έχουν τοποθετηθεί τυχαία, και καμία γυναίκα στον προδοτικό ρόλο του Ιούδα.
This dystopic, metaphysical and mysterious painting of Giorgio de Chirico, with all of these architectural arcades leading nowhere, causes us isolation feelings similar to the emotional tension we are going through, all these days.
Αυτός ο δυστοπικός, μεταφυσικός και μυστηριώδης πίνακας του Giorgio de Chirico, με όλες αυτές τις αρχιτεκτονικές στοές που οδηγούν στο πουθενά, μας κάνει να αισθανόμαστε ένα είδος απομόνωσης παρόμοια με τη συναισθηματική ένταση που περνάμε, όλες αυτές τις μέρες.
“How could I, as an African American woman artist, document what was happening around me?” , Faith Ringgold stated about her American People Series which confront race relations in the United States in the 1960s; this work, the mural-scale painting that concluded the series, evokes the riots that were then spreading around the country. The violence which looked like a kind of virus that contaminated everyone.
“Πώς θα μπορούσα εγώ, ως Αφροαμερικανίδα καλλιτέχνης, να τεκμηριώσω τι συμβαίνει γύρω μου;” , η Faith Ringgold δήλωσε για τους πίνακες American People Series , οι οποίοι αντιμάχονται τις φυλετικές σχέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες στη δεκαετία του 1960. Ο πίνακας αυτός που ολοκληρώνει τη σειρά, παρουσιάζει τις ταραχές που εξαπλώθηκαν στη χώρα, σήμερα θα μπορούσαμε να πούμε, σαν ένα είδος ιού που μολύνει όλους.
Eracism is a set of nine scripted “solo art performance lectures” that investigate race, sexuality, and nationalism in the United States. Interspersed with songs and actions, the performances combine elements of experimental theater and stand-up comedy. In coronavirus era, distances no matter, usAfrica, eurAsia etc. Maybe what’s matter…solidarity.
Eracism είναι ένα σύνολο εννέα σεναριογραφημένων “διαλέξεων επίδοσης ατομικής τέχνης” που διερευνούν τη φυλή, τη σεξουαλικότητα και τον εθνικισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες. Oι παραστάσεις συνδυάζουν στοιχεία πειραματικού θεάτρου και κωμωδίας stand-up, μουσική και δράση. Στην εποχή του κοροναϊού, οι αποστάσεις δεν έχουν σημασία, usAfrica, eurAsia κλπ. Ίσως αυτό που έχει σημασία … η αλληλεγγύη.
Joseph Beys tied a taxidermied hare to wooden sticks, using the dead animal as his companion in a performance, or “action”, staged in Berlin. The objects leaning against the wall were the props for his action. He was known for infusing organic materials and ordinary language with symbolic meaning. Felt and fat, which are materials with insulating properties, signified “spiritual warthm” for the artist.
Ο Joseph Beys ταρίχευσε έναν λαγό σε ξύλινα μπαστούνια, χρησιμοποιώντας το νεκρό ζώο ως σύντροφό του σε μια παράσταση ή «δράση», που διοργανώθηκε στο Βερολίνο. Τα αντικείμενα που ακουμπούσαν στον τοίχο ήταν τα στηρίγματα για τη δράση του. Ήταν γνωστός για την έγχυση οργανικών υλικών και μια συνηθισμένη μεν γλώσσα με συμβολικό όμως νόημα. Το μαλλί και το λίπος, τα οποία είναι υλικά με μονωτικές ιδιότητες, σήμαιναν “πνευματική ζεστασιά” για τον καλλιτέχνη.
My last choice for this presentation, the Dance (Matisse). Spring is here and strengthens us with emotional power to overcome and hope for rapid exit from quarantine.
Η τελευταία μου επιλογή για αυτή την παρουσίαση, ο Χορός (Matisse). Η άνοιξη είναι εδώ και μας γεμίζει με συναισθηματική δύναμη για να ξεπεράσουμε και να ελπίζουμε για ταχεία έξοδο από την καραντίνα.
