Της Βασιλικής Γραμματικογιάννη
Αν κάνουμε ένα βήμα πίσω και δούμε τι συνέβη με τις ιδιωτικοποιήσεις των επιχειρήσεων κρατικής και λαϊκής ιδιοκτησίας της Ανατολικής Γερμανίας, έτσι ώστε να ενσωματωθούν
“ομαλά” στο νέο ενιαίο έθνος, θα καταλάβουμε τι έχει συμβεί και στην Ελλάδα αλλά και στον πλανήτη ολόκληρο. Αυτό το βήμα πίσω κάνει με τη δουλειά του ο καλλιτέχνης Andreas Siekmann και ξεδιπλώνει την επιτυχημένη ιστορία της παγκοσμιοποίησης και των
ιδιωτικοποιήσεων για τις εταιρείες και τα ιδιωτικά συμφέροντα και το δράμα που αυτές οι “επιτυχίες” προκάλεσαν στους ανθρώπους και στις εθνικές οικονομίες.
Η Treuhand ήταν μια υπηρεσία που ιδρύθηκε από την κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας τον Ιούνιο του 1990 εν όψει της Γερμανικής επανένωσης. Στόχος της ήταν οι ιδιωτικοποιήσεις περισσοτέρων από 8,500 κρατικών επιχειρήσεων με περίπου 4
εκατομμύρια εργαζομένους, που οι περισσότεροι απ’ αυτούς θα έμεναν άνεργοι. Είχε ως στόχο το ξεπούλημα δημόσιας γης και ιδιοκτησίας και επισήμως θεωρήθηκε μια υποδειγματική προσπάθεια που θα μπορούσε στο μέλλον να υιοθετηθεί και από άλλα κράτη. Αν σας θυμίζει κάτι αυτό… ναι σωστά θυμάστε… Πάνω σε αυτή τη “τεχνογνωσία” βασίστηκε και το ελληνικό ΤΑΙΠΕΔ.
“Η δουλειά του Andreas Siekmann εστιάζει στον αντίκτυπο της παγκοσμιοποίησης και της μετατόπισης των οικονομικών ισορροπιών που αυτή επιφέρει στη κοινωνία μας” θα πει η
επιμελήτρια της έκθεσης Ενέχυρο, Καταπίστευση και το Αόρατο Χέρι, Μαρίνα Φωκίδη.
Η έκθεση που παρουσιάζεται στο Ινστιτούτο Γκαίτε στην Αθήνα “έρχεται να αναπληρώσει τη γενική έλλειψη πολιτικής πληροφόρησης και αντικειμενικής κάλυψης στα καθημερινά
μέσα ενημέρωσης, τα οποία εμπλέκονται όλο και περισσότερο στις διαδικασίες τηςελεύθερης και ανεξέλεγκτης αγοράς” λέει η Μαρίνα Φωκίδη.
Από το 2006 ο Andreas Siekmann ερευνά συστηματικά την ίδρυση και τη δραστηριότητα της Treuhand και μέσα από 20 γραφικά έργα τυπωμένα σε ύφασμα με απλό και κατανοητό τρόπο ξεδιπλώνει τις πολύπλοκες και ύποπτες οικονομικές διασυνδέσεις κράτους και
ελεύθερης αγοράς.
“Αυτό που εντυπωσιάζει στη δουλειά του Siekmann είναι η οπτική γλώσσα που ανέπτυξε γύρω από την πρόκληση όχι μόνο να παρουσιαστούν τα γεγονότα των πολιτικών και
οικονομικών συνθηκών, αλλά να αναδειχτούν και οι σχέσεις και οι εξαρτήσεις μεταξύ τους” καταλήγει η Μαρίνα Φωκίδη.
Η έκθεση είναι πραγματικά καταγγελτική για το αφήγημα των ιδιωτικοποιήσεων και της ελεύθερης αγοράς που δήθεν δημιουργεί καινοτομία και πλούτο. Στην έκθεση γίνεται πολύ
κατανοητό ο τρόπος που θησαυρίζουν οι εταιρείες και πως χρεοκοπούν τα κράτη και οι κοινωνίες. Ιδιαίτερα στη περίοδο της κλιματικής αλλαγής να περιμένουμε από τις εταιρείες
να αποτρέψουν την καταστροφή δεν είναι παρά μόνο μια προσδοκία που δεν έχει καμμία σχέση με την πραγματικότητα.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι της 22/5/2022
