Η Uma Vangal έχει πολλές ιδιότητες-Καθηγήτρια φιλμ, αρθρογράφος, κριτικός, σκηνοθέτης, επιμελητής ταινιών, μελετητής μέσων, πρεσβευτής πολιτισμών, αρχειοφύλακας και ακτιβίστρια σε θέματα γυναικείας ενδυνάμωσης. Διδάσκει Κινηματογραφικές και Πολιτιστικές Σπουδές στην Ινδία και στις ΗΠΑ.
On January 30, as India observed the death anniversary of the Father of the Nation, the first case of Covid 19 was reported from Kerala. It barely registered. This did not create a flutter as it was seen as an outbreak in Wuhan, China. February was spent preparing for and then hosting the US President Donald Trump in “Namaste Trump”. The first couple was welcomed with a ceremonial guard of honour, the mandatory Taj Mahal portrait and a 1,25,000 strong gathering cheering them on.
March came along and suddenly there was the only talk of Corona as 44 cases were reported across India in 10 states. Of these 16 were Italian tourists. Two days later the WHO declares the pandemic and calls for a collective global response. Our TV screens showed Italy and Iran grappling with the rising numbers and death tolls. An influx of Indians from abroad coincided with rising numbers, the government swung into action. The Indian Council of Medical Research immediately identified 52
laboratories as testing centers and 57 to support sample collection and referral. Literally, the day after Covid, this was the quick response. A high-level committee of Ministers headed by PM Narendra Modi reviewed progress. Systems were put in place for the screening of passengers in airports, seaports and minor ports. An action plan was drawn up and within two weeks, India decided to follow all WHO Guidelines in combatting a pandemic. A personal request by the PM to go in for a voluntary ‘Janata Curfew’ on Sunday, March 23, 2020. This was followed by a total lockdown, one of the earliest such national lockdowns in the world. 1.25 billion people stayed home from March 24 to April 15 . We are now in Version 3.0 of this lockdown which was extended further till May 17. It takes massive efforts to test, detect, isolate, trace, and quarantine cases and their contacts are underway in such a diverse and thickly populated company. Red, Orange, and Green zones have been designated as we contemplate a phased lifting of the lockdown. Restricted movement within cities and absolutely no inter-State travel is the norm. Corporates, NGOs, and philanthropists have generously donated towards the funds created by the PM and state. We managed to keep the numbers less due to the early lockdown and strict adherence by the people. A combination of healthy immunity building food, sleep, plenty of fluids, high protein diets and acidic fruits are the treatment protocol that seems to be working well with patients and their recovery. The southern states are showing better recovery rates and managing the isolation wards effectively. The people on their own initiative, have also taken to traditional methods of immunity and building food and habits that are inculcated in our way of life – washing feet and hands before entering a house, leaving footwear outside, using turmeric water, and neem leaves and sliced lemons with rock salt at doorsteps to ward off the virus, washing produce in water with rock salt and turmeric and also combining allopathy with indigenous medical systems to doubly shield themselves. Using ginger, garlic, turmeric, pepper and cinnamon is par for the course in Indian cuisine as curative and all grandmothers’ recipes are being revived. The sudden development of three or four clusters have added to the crisis – a gathering of Islamic
Tablighi Jamaat of Muslim clerics in Delhi and its members who spread out across India led to a spike in cases in late March. A second issue was the flouting of airport checks and escaping the need for isolation/voluntary quarantining by some entitled rich students coming in from abroad throughout March until flights were suspended. The deep need thousands of migrant laborers felt to return to their homes saw them walking hundreds of miles. This led to pitiful images of them trekking, dehydrated and collapsing minutes or hours form their homes. Finally, the contamination at vegetable markets that lead to the massive spread of infections. More than the Covid deaths, we expect death due to poverty, hunger, and loss of livelihoods and that will be one of the first imperatives for us to contemplate opening up soon. Fear, Ostracising and refusing to get tested, sporadic violence against doctors coming into colonies to check for symptoms have also been issues we are dealing with. As elsewhere, the economy has taken a beating and clamor to open us is heard across the board. Essential services and some industries are working to meet the demands of keeping people supplied and fed. Some heartwarming stories are emerging of the Cops delivering help groceries to the needy, farmers and individuals giving away produce and supplies such as sanitizers and masks, and gloves away free to people who cannot afford. Initiatives in creating a food supply chain, counseling and yoga for laborers housed in schools, corporation community halls and colleges are what makes humanity emerge stronger in this country. The Tata group, for instance, has given their hotels such as the Taj in Mumbai, for all doctors, nurses and caregivers to stay and rest since they cannot go. Overworked medical fraternity, shortage of PPEs, lack of beds are all problems. Innovative measures such as converting railway coaches into Covid wards, co-opting all wedding halls as Covid Centres and a police force keeping people in check during the lockdown and extensive awareness programs mark this lockdown. As on date, India has a total of 56,342 positive cases, 16,2540 recoveries (including 1 migration), and 1886 deaths. Still, for the size of the population, that the numbers are low is a good sign.
Testing is still not very high and as we are now moving into a community outbreak situation with several asymptomatic people testing positive. Lockdown blues have set in and though people are active on social media and have taken to webinars, free zoom sessions, Instagram live chats, etc. To keep themselves motivated and occupied, and the Doordarshan channel has revived the telecast of the epic soap opera, Ramayan, the confinement is beginning to tire everyone. The biggest worry as various states have opened up liquor shops and the flocking of drinkers deprived of alcohol for 2 months will be a new danger of spreading infections. But strapped for cash with doles and Covid spend, this will infuse State governments with much-needed revenue. A phased lifting of the lockdown protocols is being discussed. The return to ‘normal’ will be a challenge we as a nation will have to take up and learn to live with the coronavirus. People have embraced the notion of physical distancing, wearing masks and protective gear and sanitization as a way of life. On May 18, we will, of course, test our preparedness, discipline, and ability to learn to live with the virus and win. Until then, we are happy to place our faith in the golden turmeric milk, tulsi infusions and ginger chai.
Στις 30 Ιανουαρίου, καθώς η Ινδία τηρούσε την επέτειο του θανάτου του Πατέρα του Έθνους Mahatma Gandhi, η πρώτη περίπτωση του Covid 19 αναφέρθηκε στην Κεράλα. Μόλις καταγράφηκε. Αυτό δεν δημιούργησε ανησυχία καθώς θεωρήθηκε ως ξέσπασμα στο Γουχάν της Κίνας. Ο Φεβρουάριος πέρασε για την προετοιμασία και στη συνέχεια τη φιλοξενία του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στο “Namaste Trump”. Το πρώτο ζευγάρι, το καλωσόρισε μια τελετουργική φρουρά τιμής, το υποχρεωτικό πορτρέτο Taj Mahal και μια ισχυρή συγκέντρωση 1,25.000 που τους πανηγύριζαν. Ο Μάρτιος ήρθε και ξαφνικά η μόνη συζήτηση ήταν για τον κορονοιό, καθώς αναφέρθηκαν 44 περιπτώσεις σε ολόκληρη την Ινδία σε 10 πολιτείες. Από αυτούς, 16 ήταν Ιταλοί τουρίστες. Δύο ημέρες αργότερα, η ΠΟΥ διακηρύσσει την πανδημία και ζητά μια συλλογική παγκόσμια αντίδραση. Οι τηλεοπτικές οθόνες μας έδειξαν ότι η Ιταλία και το Ιράν παλεύουν με τον αυξανόμενο αριθμό και τους αριθμούς θανάτου. Μια εισροή Ινδών από το εξωτερικό συνέπεσε με τον αυξανόμενο αριθμό και τότε η κυβέρνηση μπήκε σε δράση. Το Ινδικό Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας ανακοίνωσε αμέσως 52 εργαστήρια ως κέντρα δοκιμών και 57 για την υποστήριξη της συλλογής και παραπομπής δειγμάτων. Κυριολεκτικά, μια μέρα μετά τον Covid, αυτή ήταν μια γρήγορη απάντηση. Μια επιτροπή υπουργών υψηλού επιπέδου με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Narendra Modi εξέταζε την πρόοδο. Συστήθηκαν συστήματα για τον έλεγχο των επιβατών σε αεροδρόμια, λιμάνια και μικρούς λιμένες. Καταρτίστηκε ένα σχέδιο δράσης και μέσα σε δύο εβδομάδες, η Ινδία αποφάσισε να ακολουθήσει όλες τις οδηγίες του ΠΟΥ για τη καταπολέμηση της πανδημίας. Ένα προσωπικό αίτημα του πρωθυπουργού για εθελοντική δραστηριότητα ήρθε τη Κυριακή 23 Μαρτίου 2020. Ακολούθησε συνολικό κλείδωμα, 1,25 δισεκατομμύρια άνθρωποι έμειναν σπίτι από τις 24 Μαρτίου έως τις 15 Απριλίου. Είμαστε τώρα στην Έκδοση 3 αυτού του κλειδώματος που παρατάθηκε περαιτέρω έως τις 17 Μαΐου. Χρειάζονται τεράστιες προσπάθειες για τον έλεγχο, τον εντοπισμό, την απομόνωση, την ανίχνευση και την καραντίνα σε μια τόσο διαφορετική και πυκνοκατοικημένη χώρα. Οι ζώνες κόκκινου, πορτοκαλιού και πράσινου έχουν καθοριστεί καθώς εξετάζουμε μια σταδιακή άρση του κλειδώματος. Η περιορισμένη κυκλοφορία εντός των πόλεων και απολύτως κανένα διακρατικό ταξίδι πλέον είναι ο κανόνας. Εταιρείες, ΜΚΟ και φιλάνθρωποι έχουν δωρίσει γενναιόδωρα κεφάλαια που αξιοποιήθηκαν από τον πρωθυπουργό και το κράτος. Καταφέραμε να κρατήσουμε τους αριθμούς λιγότερους λόγω του πρώιμου κλειδώματος και της αυστηρής τήρησης των κανόνων. Ένας συνδυασμός υγιεινής ανοσίας που δημιουργείται με τροφή, ύπνο, πολλά υγρά, δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και όξινα φρούτα είναι το πρωτόκολλο θεραπείας που φαίνεται να λειτουργεί καλά με τους ασθενείς και την ανάρρωσή τους. Τα νότια κράτη δείχνουν καλύτερα ποσοστά ανάκαμψης και διαχειρίζονται τους θαλάμους απομόνωσης αποτελεσματικά. Οι άνθρωποι με δική τους πρωτοβουλία, έχουν επίσης υιοθετήσει παραδοσιακές μεθόδους όσο αφορά τις συνθήκες υγιεινής, διατροφής και γενικότερα το τρόπο ζωής μας – πλύσιμο ποδιών και χεριών πριν μπεις σε ένα σπίτι, αφήνοντας τα υποδήματα έξω, χρησιμοποιώντας νερό με κουρκούμη, και φύλλα neem και φέτες λεμονιών με αλάτι στα κατώφλια για να αποτρέψει τον ιό, πλένοντας προϊόντα σε νερό με αλάτι και κουρκούμη. Χρησιμοποιώντας τζίντζερ, σκόρδο, κουρκούμη, πιπέρι και κανέλα, υλικά απαραίτητα στην ινδική κουζίνα ως θεραπευτικά. Οι συνταγές των γιαγιάδων αναβιώνουν. Η ξαφνική ανάπτυξη και συγκέντρωση τριών ή τεσσάρων ομάδων Ισλαμιστών έχει συμβάλλει στην κρίση. Το Ταμπλιχί Τζαμίτ μουσουλμάνων κληρικών στο Δελχί και τα μέλη του που απλώθηκαν σε όλη την Ινδία οδήγησαν σε αύξηση των περιπτώσεων στα τέλη Μαρτίου. Ένα δεύτερο ζήτημα ήταν η παραβίαση των ελέγχων αεροδρομίου και η απόκλιση της ανάγκης απομόνωσης / εθελοντικής απομόνωσης από ορισμένους πλούσιους σπουδαστές που έφτασαν από το εξωτερικό καθ ‘όλη τη διάρκεια του Μαρτίου μέχρι την αναστολή των πτήσεων. Η βαθιά ανάγκη που χιλιάδες μετανάστες εργάτες ένιωσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και τους είδαμε να περπατούν εκατοντάδες μίλια. Αυτό οδήγησε σε αξιολύπητες εικόνες πεζοπορίας, αφυδατωμένοι να καταρρέουν λεπτά ή ώρες πριν φτάσουν στα σπίτια τους. Τέλος, η μόλυνση στις αγορές λαχανικών που οδηγούν σε μαζική εξάπλωση των λοιμώξεων. Περισσότερους θανάτους από τον Covid, περιμένουμε λόγω της φτώχειας, της πείνας και της απώλειας εισοδημάτων και αυτό θα είναι μία από τις πρώτες επιταγές για να σκεφτούμε να ανοίξουμε σύντομα. Ο φόβος, ο εξωραϊσμός, η σποραδική βία εναντίον γιατρών που έρχονται σε περιοχές για να ελέγξουν τα συμπτώματα ήταν επίσης θέματα που αντιμετωπίζουμε. Όπως αλλού, η οικονομία έχει χτυπηθεί και φωνές για να βγούμε από την απομόνωση ακούγονται γενικά. Οι βασικές υπηρεσίες και ορισμένες βιομηχανίες εργάζονται για να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις εφοδιασμού και τροφοδοσίας των ανθρώπων. Μερικές συγκινητικές ιστορίες αναδύονται και βλέπουμε αστυνομικούς να παρέχουν είδη παντοπωλείου στους άπορους, τους αγρότες και ιδιώτες να προσφέρουν προϊόντα και προμήθειες όπως απολυμαντικά, μάσκες και γάντια δωρεάν σε άτομα που δεν μπορούν να τα αποκτήσουν. Πρωτοβουλίες για τη δημιουργία μιας αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων, παροχή συμβουλών και γιόγκα για εργαζόμενους που στεγάζονται σε σχολεία, εταιρείες και κολέγια που με τη προσφορά τους κάνουν τον ανθρωπισμό να αναδύεται ισχυρότερος σε αυτήν τη χώρα. Η ομάδα Tata, για παράδειγμα, έχει δώσει τα ξενοδοχεία τους όπως το Ταζ στη Βομβάη, για να μείνουν και να ξεκουραστούν όλοι οι γιατροί, οι νοσοκόμες και οι φροντιστές, αφού δεν μπορούν να πάνε σπίτι εξαιτίας του φόβου μετάδοσης του ιού. Η εξαντλημένη ιατρική αδελφότητα, η έλλειψη από μάσκες, γάντια, η έλλειψη κρεβατιών είναι όλα προβλήματα. Καινοτόμα μέτρα όπως η μετατροπή των σιδηροδρομικών βαγονιών σε θαλάμους Covid, η μεταροπή όλων των αιθουσών γάμου ως Covid Centers και η αστυνομική δύναμη που κρατούν τους ανθρώπους υπό έλεγχο κατά τη διάρκεια του lockdown και εκτεταμένα προγράμματα ευαισθητοποίησης σηματοδοτούν αυτόν τον εγκλεισμό. Μέχρι σήμερα, η Ινδία έχει συνολικά 56.342 θετικά περιστατικά, 16.22540 που έχουν αναρρώσει και 1886 θανάτους. Ωστόσο, για το μέγεθος του πληθυσμού, το ότι οι αριθμοί είναι χαμηλοί είναι ένα καλό σημάδι. Οι δοκιμές δεν είναι ακόμη πολύ υψηλές και καθώς προχωράμε τώρα σε κατάσταση επιδημίας της κοινότητας με αρκετά ασυμπτωματικά άτομα θετικά. Το lockdown προκάλεσε ψυχολογική κόπωση και παρόλο που οι άνθρωποι είναι ενεργοί στα κοινωνικά μέσα και κάνουν διαδικτυακά σεμινάρια, δωρεάν συνεδρίες zoom, ζωντανές συνομιλίες στο Instagram κ.λπ, για να παραμείνουν ενεργοί και απασχολημένοι. Το κανάλι Doordarshan αναβίωσε την τηλεοπτική εκπομπή της επικής σαπουνόπερας, Ramayan, τότε φάνηκε ότι ο περιορισμός αρχίζει να κουράζει τους πάντες. Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι καθώς τα κράτη ανοίγουν τα καταστήματα οινοπνευματωδών ποτών και όλοι αυτοί οι πότες που έχουν στερηθεί το αλκοόλ για 2 μήνες θα είναι ένας νέος κίνδυνος εξάπλωσης λοιμώξεων. Αλλά εξαιτείας έλλειψης μετρητών και για τη βοήθεια των ανέργων και των επιδομάτων τους, θα ωθήσει τη κυβέρνηση για σταδιακή άρση του lockdown. Η επιστροφή στο κανονικό θα είναι μια πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε ως έθνος και να μάθουμε να ζούμε με το κορωνοϊό. Οι άνθρωποι έχουν αγκαλιάσει την έννοια της φυσικής απόστασης, φορώντας μάσκες, προστατευτικό εξοπλισμό και απολύμανση ως τρόπος ζωής. Στις 18 Μαΐου, φυσικά, θα δοκιμάσουμε τη δική μας ετοιμότητα, πειθαρχία και ικανότητα του να μάθεις να ζεις με τον ιό και να κερδίζεις. Μέχρι τότε, είμαστε χαρούμενοι και εμπιστευόμαστε το χρυσό γάλα με κουρκουμά, τις εγχύσεις του Tulsi και τσάι με πιπερόριζα.
Ioli Christopoulou is the co-founder and policy director of the environmental think tank, The
Green Tank. Throughout her academic and professional career, Ioli has focused on issues of sustainability and environmental law, policy and governance.
Ιόλη Χριστοπούλου, διευθύντρια πολιτικής, The Green Tank
Η Ιόλη Χριστοπούλου είναι συν-ιδρύτρια και διευθύντρια πολιτικής στη δεξαμενή σκέψης
για το περιβάλλον, The Green Tank . Σε όλη την ακαδημαϊκή και επαγγελματική της πορεία,
η Ιόλη έχει επικεντρωθεί σε θέματα δικαίου, πολιτικής και διακυβέρνησης που αφορούν
στην προστασία του περιβάλλοντος και την αειφόρο ανάπτυξη.
I
The first positive step was taken. This week, in Greece at least, we witnessed the first wave of the lifting of restrictions. The path of return, of course, is long… But is going back what we really want? Or do we, perhaps, want to seek a different future? Remember? We had already begun planning such a future before the pandemic erupted. When? Then, when Greta and thousands of other children were taking to the streets calling upon us to listen to the scientists. Then, when Australia was engulfed in flames, revealing to us that the climate crisis is not a future scenario, but a reality. Then, when politicians (at least in Europe) heard and prepared to chart a new course. Remember? In December 2019, the European Commission announced the European Green Deal. This is a new development strategy having as a central objective the transformation of the European economy in order to achieve climate neutrality and biodiversity conservation and ensure health and well-being, without leaving anyone behind. A few weeks later, a new investment plan was announced that would mobilize 1 trillion euros to finance this transition and ensure that it would be just and supportive to those most affected. Suddenly – pause. A pandemic which showed us how vulnerable we are. A pandemic that has an enormous human and economic cost.
And now, we are called to plan the day after the coronavirus. On the path to recovery, we must choose our compass. Will it be the past that led us to a state of climate emergency or the goals we set for a green, healthy, sustainable and just future?
The answer is obvious, isn’t it?
Το πρώτο αισιόδοξο βήμα έγινε. Αυτή την εβδομάδα, στη χώρα μας τουλάχιστον, είδαμε την πρώτη άρση των περιορισμών. Ο δρόμος, βέβαια, της επιστροφής ακόμα μακρύς…
Είναι όμως η επιστροφή στο παρελθόν αυτό που πραγματικά θέλουμε; Ή μήπως θέλουμε να διεκδικήσουμε ένα διαφορετικό μέλλον;
Θυμάστε; Είχαμε ήδη αρχίσει να σχεδιάζουμε ένα τέτοιο μέλλον πριν ξεσπάσει η πανδημία. Πότε; Τότε, που η Γκρέτα και τα χιλιάδες παιδιά στους δρόμους κάθε Παρασκευή μας καλούσαν να ακούσουμε τους επιστήμονες. Τότε, που η Αυστραλία τυλίχτηκε στις φλόγες, φανερώνοντας μας ότι η κλιματική κρίση δεν είναι μελλοντικό σενάριο, αλλά πραγματικότητα. Τότε, που οι πολιτικοί (τουλάχιστον στην Ευρώπη) άκουσαν και ετοιμάζονταν να χαράξουν μία νέα πορεία… Θυμάστε; Τον Δεκέμβριο του 2019 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία. Πρόκειται για μία νέα αναπτυξιακή στρατηγική με κεντρικό στόχο τον μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής οικονομίας ώστε να πετύχουμε κλιματική ουδετερότητα και διατήρηση της βιοποικιλότητας, αλλά και να εξασφαλίσουμε την υγεία και ευημερία των πολιτών, χωρίς αποκλεισμούς. Λίγες εβδομάδες αργότερα ανακοινώθηκε ένα επενδυτικό πλάνο που θα κινητοποιούσε 1 τρις ευρώ για να χρηματοδοτήσει τη μετάβαση και να διασφαλίσει ότι θα είναι δίκαιη και υποστηρικτή σε αυτούς που πλήττονταν περισσότερα. Ξαφνικά – παύση. Μία πανδημία που δείχνει πόσο ευάλωτοι είμαστε. Μία πανδημία που έχει τεράστιο ανθρώπινο και οικονομικό κόστος.
Και τώρα, καλούμαστε να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα μετά τον κορωναϊό. Στον δρόμο της ανάκαμψης πρέπει να διαλέξουμε την πυξίδα μας. Θα είναι το παρελθόν που μας οδήγησε στην κατάσταση έκτακτης κλιματικής ανάγκης, ή οι στόχοι που θέσαμε για ένα μέλλον πράσινο, υγιές, βιώσιμο και δίκαιο;
Η απάντηση είναι προφανής, δεν είναι;
Creative, passionate, incurably romantic, with faith in humanity and the power of
love, doting mom of Nikos, an animal lover, vegetarian, and a“fanatic” advocate for the
protection of the environment.Creator and Curator of THE END, a concept that envisions a better world for everyone, by ending everything that deprives us from our full potential in life! Currently, as Special Advisor to the Minister of Enviroment, responsible for the design and communication of enviromental actions, targeting to develop green consciousness for all citizens. ΕΛΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΝΑ
Δημιουργική, παθιασμένη, αθεράπευτα ρομαντική, με πίστη στους ανθρώπους και τη δύναμη της αγάπης, (χαζο)μαμά του Νίκου, φιλόζωη, vegetarian, και “φανατική” της προστασίας του περιβάλλοντος. Δημιουργός και Curator του THE END Concept, που ονειρεύεται να βάλει ένα τέλος σε ό,τι μας κρατάει πίσω στη ζωή, για ένας καλύτερο κόσμο για εμάς και τα παιδιά!
Σύμβουλος του Υπουργού Περιβάλλοντος στο σχεδιασμό και την επικοινωνία δράσεων για το περιβάλλον
THE END BEFORE THE BEGINNING
Once upon a time, there will be After…
An After that has been envisioned by the Before, for years…
In the After, all will be as they are supposed to be… simply simple…
Nature will be vibrant, complete, juicy…
Flowers, fruits, smells, colors, all serving as ornaments to our world’s soul…
People will be smiling, living in harmony, away from all that keeps them apart, away from critical thoughts…
All creatures of earth will have the same rights to one breath, to life itself…
In the After, there will be no special worlds, neither important goals…
“Back to the basics” will be what matters most…
Peace, Health, Caring, Sharing…
A Sharing that does not divide, but one that multiplies…
So much, that it lasts forever…
Values are infinite after all, right?
In the After, children will be our teachers…
Grownups will be lifetime students, learning all we once knew and we forgot the day we decided to “grow up”…
School grades will measure our performance in Kindness, Compassion, Truth…
There will be no graduation from this special school…
Knowledge is infinite after all, right?
In the After, people do not work… they create!
A career is built through Passion, Ideas that turn into Action, Inspiration that turns into Art…
People make art, consistent to their own artistic nature…
When art floods our lives, then we are in true contact with our inner self…
Balance… Empathy… Spirituality… Acceptance… Love…
In the After, all is LOVE…
Once upon a time, the After started Now…
THE END.
ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΑΡΧΗ
Μια φορά και έναν καιρό, θα είναι το Μετά…
Ένα Μετά που το ονειρευόταν το Πριν για χρόνια…
Στο Μετά, όλα θα είναι όπως πρέπει… έτσι απλά…
Η φύση ζωηρή, γεμάτη και μεστή…
Άνθη, καρποί, μυρωδιές, χρώματα, όλα στολίδια στου κόσμου την ψυχή…
Οι άνθρωποι χαμογελαστοί, θα ζουν αρμονικά, αφού δε θα’ χουν να χωρίσουν ούτε μία κριτική μιλιά…
Τα πλάσματα όλα της γης, θα έχουν δικαίωμα στην ανάσα τους, δικαίωμα στη ζωή…
Στο Μετά δεν θα έχει σπουδαίους τόπους, ούτε μεγάλους στόχους…
Τα βασικά θα είναι τα σημαντικά…
Ειρήνη, Υγεία, Φροντίδα, Μοίρασμα…
Μοίρασμα, όχι από αυτό που διαιρεί, αλλά από αυτό που πολλαπλασιάζει…
Τόσο που δεν τελειώνει…
Τελειώνουν άλλωστε οι αξίες;
Στο Μετά τα παιδιά θα είναι οι δάσκαλοι…
Οι μεγάλοι θα είναι αυτοί που μαθαίνουν, όσα ήξεραν και ξέχασαν μια μέρα που «μεγάλωσαν»…
Οι βαθμοί που θα μετρούν θα είναι αυτοί που μπαίνουν στην Καλοσύνη, τη Συμπόνια, την Αλήθεια…
Απολυτήριο δε θα παίρνει κανείς…
Τελειώνει άλλωστε το ταξίδι της γνώσης;
Στο Μετά οι άνθρωποι δε δουλεύουν… δημιουργούν!
Η καριέρα είναι συνώνυμο του Πάθους, της Ιδέας που γίνεται Δράση, της Έμπνευσης που γίνεται Τέχνη…
Οι άνθρωποι κάνουν τέχνη γιατί η ίδια τους η ύπαρξη είναι τέχνη…
Γιατί όταν η τέχνη πλημμυρίζει τις ζωές μας, τότε είμαστε σε αληθινή επαφή με τον εαυτό μας…
Ισορροπία… Ενσυναίσθηση… Πνευματικότητα… Αποδοχή… Αγάπη…
Στο Μετά, όλα είναι ΑΓΑΠΗ…
Μια φορά και έναν καιρό, το Μετά ξεκίνησε στο Τώρα…
THE END.
